چند شب  پیش میهمان یکی از اقوام بودم. بعد از شام، یک سی دی طنز جدید از یکی از هنرمندان معروف صداوسیمای خرم آباد مرکز استان لرستان را برایمان پخش کرد و البته همه چیز مثل نمایش های گذشته حول ممجون و گوطلا می چرخید تا اینکه قصه به اینجا رسید که ممجون می خواست به پسرش زن بدهد! و از قضا پدرعروس بختیاری بود و پیشه اش " پشکل فروشی". گوطلا به ممجون گفت من دختر پشکل فروش را برای پسرم نمیگیرم. ممجون گفت پشکل فروشه ولی صادرات پشکل به امریکا و اروپا داره. پولداره. نهایتاً گوطلا به خاطر پول آن پشکل فروش بختیاری، راضی می شود.

در بخش بعدی نمایش، عروس بختیاری کریه المنظر و زشت با حرکاتی به اصطلاح جلف به نحوی توهین آمیز آرایش شده بود. جالب اینکه ممجون مرتبا پدر عروس را با لفظ " کدخدا " خطاب می کرد. آنچه از این نمایش به ذهن می رسید این بود که تعریف شخصیت عروس و پدر عروس فراتر از یک طنز عادی و یک برنامه بود و عامدانه این شخصیت پرداخته شده بود و پدر عروس با چوقا و شلوار دبیت و سبیلهای از بناگوش در رفته و خطاب قراردادن او با لفظ "کدخدا" قصدی جز توهین و تخریب لباس و فرهنگ مردم بختیاری را نداشته است.

تا قبل از این صداوسیمای اهواز مرکز استان خوزستان نیز طنز پردازانی مثل چراغعلی و گرگعلی داشت که خود را اصالتا بختیاری می دانند و در خلال برنامه های خود با لودگی و تمسخر برخی آداب و گویش مردم بختیاری باعث خنده می شوند. که پس از اعتراض بختیاریها، اجرا و پخش این نمایشها متوقف شد. ولی حالا ظاهرا هنرمندان صداوسیمای افلاک خرم آباد در این بی بازاری راهی نو جهت جلب بیشتر مخاطبان خود یافته اند و با توهین به ما بختیاریها می خواهند مخاطبان خود را شاد کنند!

انگار خرم آبادی ها تازه یادشان آمده بعد از سالها حق مردم الیگودرز و درود و ازنا و سایر بختیاری های استان را از برنامه های تولیدی شان نداده اند و این حق را یکجا پرداخت کرده اند.

متاسفانه این قصه سر دراز دارد. منطقه بختیاری مانند بوسنی میان چندین استان تقسیم شده و حالا یکی از هزاران مشکل مردم ما این است که در هیچ یک از این استان ها صداوسیمای مرکز استان، ما بختیاریها را به رسمیت نمی شناسد و فقط گاه گداری و آن هم در برنامه های سرگرمی و طنز یاد بختیاری می افتد! و یا هنگامی که خیلی بخواهند به ما فاز بدهند یک ترانه بختیاری پخش می کنند.

نکته دردآور اینکه در استانی که نام لرستان را یدک می کشد، پندار ما این است که با برادران لرفیلی یک کاسه شده ایم ولی متاسفانه خرم آبادی ها انگار هیچ توجه ای به این موضوع ندارند و فقط به قول ما بختیاری ها "به روز تنگ و تفاق" یاد برادری می افتند و در پستوی ذهنشان بختیاری های استان لرستان را شهروند درجه سه فرض می کنند!! (با رعایت این نکته که از دید صداوسیمای لرستان خرم آبادی ها شهروند درجه یک، سایر لرستانیها شهروند درجه دو، و بختیاری ها شهروند درجه سه هستند!!!)

اینجا و در این وبلاگ جای نقد و بحث نیست، اما کاش هنرمندان سیمای خرم آباد بر سر عقل بیایند و دیگر با ما بختیاری ها شوخی نکنند که به قول معروف "ما با کسی شوخی نداریم".